Düş yağmuru

Düþ yaðmuru.


Ne yapýyorum, ben yine
Küllenmiþ bir hayalin, ateþini deþiyorum.
Yüzlerimden oluk, oluk düþ yaðmurlarý süzülürken.
Piþmanlýðým üzerine hayallerden bir dünya kurmaya çalýþýyorum.
Rahatlýk batmýþ gibi, oturduðum yerimde.
Kaybedilmiþ, bir mutluluðu aramaya çalýþýyorum
Bulacakmýþým gibi,
Hiç olmayacak düþler içinde kendime.
Yeni bir gelecek kurmaya çalýþýyorum düþlerimden.


Sýfýrdan baþlýyorum.
Yele, sele, rüzgâra kaptýrdýðým gençliðime.
Silip atýyorum, hayatýmdaki bu güne kadar kazanýlmýþ her neyim varsa.
Sonra!
Ýçinde mutluluðun olduðu
Kaybettiðim ve hala hasreti ile yanýp durduðum
Yeni bir dünyanýn yaþamýný, kurmaya çalýþýyorum kendime.

Gözlerimin önünde, yapmak istediklerim.
Birer, birer koyuyorum.
Ellerimle, bir zamanlar koyamadýðým taþlarý, taþ, taþ üstüne.
Yerine.
Ve sonuçta!
Uzatýyorum ayaklarýmý bakýyorum keyfime.
Mutluluk ve keyf içinde.

Kulaklarýmda, kuþ sesleri
Öbür tarafta!
Derelerden gürül, gürül akan, sularýnýn sesleri
Dallarý salkým saçak, bir ceviz aðacýnýn aðýr serin gölgesinde
Beni mutluluktan mutluluða koþturtuyor, hayal edip durduðum düþlerim.
Bu saatten sonra, bunlarýn bana her ne faydasý varsa sanki.
Bana, son baharýmda hayat ne gerekse…

Oysa ben,
Gelmiþim, ömrümün sonuna
Olan olmuþ, biten bitmiþ, karýþmýþým çoluk çocuða
Ve’ de, torunlara..
Biliyorum düþ’ de, hayal’ de, hepsi boþuna.
Amma, olmuyor iþte…
Ýnsanoðlu istese’ de, istemese’ de, dönüp bakýyor yine’ de arkasýna.
Yýllardýr yürüdüðü, yolun sonu görünmüþse’ de…


25 Eylül 2015
Ahmet Yüksel Þanlý er














Sosyal Medyada Paylaşın: