sü
Bitik mahremiyet
bir bitik mahremiyet bölgesinde saklý iki gözde baþladý yoksul dünlerin
ellerinde yosun yeþili hayretler
kalmayýnca ýslanmýyor o ellerin ýrmaklarýn tortusunda
kal demedikçe de gülmüyor baþaklara miskin iç çekiþinle
dilinde yaðmur sarhoþluðu
yitik kentlerden alýnmýþ birkaç parça sandal resmi
havada kalmýþ bir selvinin ölgünlüðünde
taze huzuruna mutluluk ekledi zaman
artýk ihtiyar bakmýyorsun kir kokan çýlgýnlýðýnla
istanbul bakmýyor hala sesiz kaldýðýn yoksulluðun
ve istanbul dalgalanýnca uyanmýyor artýk
bir haydarpaþa sireninde uyuklayan kedilelerle
tarifi yok hiç birleþmemiþ ayrýlýðýn
bilmezdi içindeki saadetin ne tuzlu olduðunu
güzel olsundu her mevsim ellerin
bir kafenin isli dudaklarýnda sen kokmalýydý
bir sigara ve sonra bir kahve ardýndan senin geliþin
uzardý seni her anýþýmda kýsalan hikayeler
beni beklerdi yorgun zaman
kalmayýnca sen de istemezdin ne derdin ki yok demekten baþka
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.