kürediğin tarhlarında ben yokum
roman21
kürediğin tarhlarında ben yokum
kürediðin tarhlarýnda artýk ben yokum
ve hangi gülistanlar kuþatýr seni
hangi kuyunun berraklýðýnda yol bulursun
bilmiyorum ama,
çýktýðýn her yolun arklarýnda tazelenir tomurcuklar,
bað buzumu þarkýlarý gibi sarmalanýrsýn
gelincikler açar gözlerinin elasýnda
þafak gibi süzülürsün yeryüzüne.
kürediðin tarhlarýnda artýk ben yokum,
cesur gözlerine yansýyan þafaklar
ve sol anahtarýna deðen namelerle
inciler gibi ýþýl ýþýl açýlmalýsýn.
kürediðin tarhlarýnda artýk ben yokum
umutsuzluðun bir hançer gibi vurduðu
Afrika’nýn susuz vadilerinde
elmaslar gibi yeþil yeþil açýlan bir umut olmalýsýn.
kürediðin tarhlarýnda artýk ben yokum
gözlerinden dökülen sevdalar
hiç sýrnaþýk olmadýðýn karalarda
bir meltem gibi denizinden boca eder
bütün sevinçleri,
ve umudun bu yolculuðu
ölümsüz gelecekler olur sevgili.
28 eylül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.