ANKARA

ANKARA

Ankara
Yabancý yüreðimin mahzun yarasý
Esir alýnmýþ duygularýn yalnýz hatýrasý
Karanlýk gökyüzünü yýrtan öksüz gülüþ
Ve bitmeyen endiþeli bekleyiþin adý

Ankara
Sevdalar ülkesi memleketimin soðuk kenti
Soluðuma karýþan bu yalnýz ve ölü hava
Boðuyor beni ruhuma yapýþan karbon monoksit kokusu
Ve sýrtýmda biriken endiþeli aðrýlar topluluðu

Ankara
Yaþamýn içinde büyüyen bir rüya kenti
Islak ruhuma dar gelen yalnýz sokaklar
Hapsolmuþ düþüncelerin yalnýz kadýný
Ve kýrmýzý gecelerde terkedilmiþ genç sevdalýlar

Ankara
Yaþam gün yüzünü görmeden acý ile buluþur caddelerinde
Geçit vermez kurtuluþu olmayan keþmekeþlikler
Ruhumu acýtýr oysaki kör olasý sefil ayrýlýklar
Ve sende esir kalmýþtýr seni yazan kalemler

Ankara
Bir katilin kaleminden kan kustum bu gece
Bu gece nezarete düþtü sana haykýran yüreðim
Mor düþler kurdum gezinirken caddelerinde
Ve sana leylalandým bir yosmanýn memesinde

Ankara
Gezindi gözlerim mülteci fahiþenin bedeninde
Seni aradým sandým her köþe baþýnda delice
Bilirim Ankara’da kar, Ankara’da yaðmur
Ankara’da soðuk, Ankara’da ayaz var
Ve bilirim yüreðimde sen ellerimde kelepçe var


10.03.2008 / ANKARA







Sosyal Medyada Paylaşın: