BEN İSTANBUL’UM

BEN ÝSTANBUL’UM

Seni özlemekten vazgeçmedim Ýstanbul
Buruk yalnýzlýklara köle oldu bekleyiþler
Frezya kokulu yaðmurlar ýslattý düþlerimi
Ben sen oldum sen de ben Ýstanbul

Denizin kadar büyük yüreðim var bedenimde
Tarihin izlerini taþýyan haykýrýþlarým var sesimde
Ne varsa aþktan sevdadan yana sen de
Hepsi benim benim iþte Ýstanbul

Sen de güneþ doðmasa da ay yýldýzlý yarýnlara
Benim gözlerim güneþ olur sana Ýstanbul
Hýrçýn ruhun aðlasa Ayasofya’dan Sultanahmet’e kadar
Benim yüreðim kanar Kýzkalesi’nde Ýstanbul

Çamlýca’da özgürlük tadýnda bir yudum çayým olsan
Eyüp Sultan’da arþ’a kalkan ellerim olsan
Yar diye sarýldýðým deniz gözlü þehzadem olsan
Haliç diye baðrýna bas beni asil Ýstanbul

Tebessümün ardýndaki gizli çaresizliktir duruþun
Ne anýlar býraktým yerle gök arasýnda kucaðýna
Þubat’ý soludu dudaklarým son kez yanaðýnda
Þairce ölüyorum iþte
Ben Ýstanbul’um Ýstanbul benim aslýnda

Emine SEVÝNÇ ÖKSÜZOÐLU
Edebiyat Araþtýrmacýsý
Þair Yazar


Sosyal Medyada Paylaşın: