BEBEKLERDE BİR GÜN ÖLÜR

BEBEKLERDE BÝR GÜN ÖLÜR.....
Varoluþumun kaçýncý yýlýndaydým...
içimden sýzan bir acý iliklerime doðru akarken...
o nehrin yaðmurla birleþtiði yerde.....
acýlarýmý dindirdiðine inandýðým...
gecenin vahameti üzerimdeyken...
karanlýðýn titrek sesini ensemde hissettiðimde..
düþlerimi hep süsliyen bir çocukça haykýrýþtý belleðimde...
öyle dalmýþýmki geleceðe doðru..
bir gün büyük biri gibiydi içimdeki yaþam gözlerimde...
aðlamaya hiç zamaným olmadý buyurken biri gibi..
küçük ellerinim tutamadýðý hayatýn aðýrlýðndaki yükü...
kaldýrýmlar kocamandý evlerde....yollara dizilmiþ çocuklarla oynayýþým..
zamana öyle sarmaþ dolaþýmki çocukça belleðimle..
geceleri tren seslerinin uyandýrdýðý o garda dedemi bekleþim...
geldi diyerek uyandýðým ,sonra koþtuðum o sahil kumluklar....
bir gün bilemezdimki herkes gibi benim sevdiklerimde ....birer,birer...
ah acýmasýz dünya deyiþim çocukçaydý....
çocukçaydý aðlayýþým birinin ardýndan gelmiyecek diye..
ellerimi dedemin býrakýþý gözlerime soðukça bakýþýydý son kez...
çocuk gibi oldu yüreðim birden...
çocukluk ne zormuþ kaybettiklerinde...içindeki boþluða yalnýz bakýþýndaki ahenk..
bir gün yine bir gün çocukça olmak yaþamaya .....
çocukken yaþlanmaya giden bir yol uzanýnca ....
hayat benliðimin içindekinleri okudu....
benim genlerimi yarýnlara taþýycak geçmiþteki gücüm çocukluðum...
öyle özüne indimki çocukça yaþananlarýn..
her insan gibi bir gün ççocukça düþünmek ..
ve çocuk olarak ölmek....büyümeden bir gün ...
varoluþ gerçeðini anýmsadým..çocukça benliðimle..
bebeklerde bir gün ölür..öz deyiþim gerçeðindeyken ...
doðmak ve ölmek çocuk olsanda.....
çocukça çocukça...düþünmeye..
ve çocukça ölmeye
burhanettin yazici..

Sosyal Medyada Paylaşın: