Susmak Değildi Bizimkisi

Tek tabanca takýlan bir þarkýdýr yalnýzlýðýmýz
Dilimiz namlunun ucunda
Yaralanmýþ þarkýlar susmuþ
Ölen var beynimdeki notalarda
Pek ses getirecek sessizliðimiz diye bir not alarmda
Zaman tedirgin bir þekilde ilerlerliyor sokaklarýmda
Gecenin bu saatinde rüyasýnda
Devriye gezip durur akreple yelkovan
Ambalajý açýlmýþ bir dünya bu bizimkisi
Bir daha geri alýnmaz
Satýlamaz sahibinden habersiz
Bir kibrit kutusuna koyulup hediye edilebilecek kadar küçülen sevmek fiili
Bir kibrit çöpü yerine koyulabilirken bile yanabileceði endiþesiyle terkedildi
Kibrit olup cürmün kadar yeri cehennemden cennete döndürebilme ümidi varken bile .
Feleðin çemberinden geçip giden insanlar geri gelemedi , garip
Garip olan nice düþüncelerin ismini alan hayal
Bundan böyle kendisi bizi kuruyor
Týpký bir alarm gibi
Zaman ayarlý bir umut gibi
Gelecekten uzakta
Yerini bilmediðimiz bir semti ararken ezberlediðimiz ismi gibi
Hayal
Kýrýk bir fay hattý üzerine kurulmuþ bir hayat bizimkisi
Yalnýzlýðýn eþiðinde
Herkesin kaçýp gittiði bir harabe ki düþüncelerim
En sonunda ben tek kalýyorum hep.
Yoruldum artýk alfabenin harflerini tek tek dizmekten
Hadi gidin
Baðýmsýzlýðýmý ilan etmiþ gibiyim bugün
Alfabenin son harfini de gökyüzüne mandalladým
Uçun kuþlar haydi uçun
Saltanatý yýkýlmayan bir yalnýzlýk bizimkisi
Tahttan inmeyen bir eþkýyaya çattýk ya asýl mesele bu
Ýlle de bol toprak ister bol bol
Ya o tahtý onun baþýna yýkamadan
Tahtalarý birbir üzerimize yerleþtirip topraða doyurursa bizi
O zaman ne yapacaðýz
Susacak mýyýz ?
Gökyüzüne yüzsüz bir medeniyet göndermemekti aslýnda bizim meselemiz .
Kadri Demir
Sosyal Medyada Paylaşın: