Eski Zamanlardan Birin de
Eskiden çok eskiden
Saygýdeðer arkadaþlarým
Aþýk olmuþ gibi sahiden
Sýrýlsýklam bakarak güya
Duvar saatinin yörüngesinde
Dönüp dönüp
Baþka kýzlarý da severlerdi
Ve gelip kalemime yalakalýk eder
Olasý aþklarýnýn varlýðýný deðil ama
Kýzýn duymak istediði kelimelerle
Bir heybetli aþk mektubu yazmamý
Ýsterlerdi
Ben o zamanlar yaþýyordum sanki
Kalbime bu maskeleri giydirip
Onlardan çok daha fazla sevdiðim
O fettan kýzlara
Yüreklerini hamile býrakacak
Tohumlar serpiþtirir
Ve vallahi çok yahþi
Haz tusinamileri oluþtururdum
Olmayan akýllarýnda
Ben eskiden yaþýyormuþ gibi
Akýlalmaz mukayeselerle
Denizlerin dalgalý dilini
Göklere deðdirir
Ve her gecenin sayýklanan
Aþklarýný çerçevelerdim
Malihüllesi çok kalemimden
Sürrial göller oluþurdu
Benim bildiðim günler
Ýstiflendikçe yüzümde
Bu aþklarda yürüyüp gitti
Kendi arzýnda ölebilmek için
Çýktýðý rahme benzeyen
Bir mezara gömülmek için
Ben de artýk bildiðim günleri
Yüzüme koymaz oldum
Gözlerime baktýrmaz oldum
Dilime söyletmiyor
Kulaklarýma iþittirmiyorum
Ve aþk mektuplarý yazdýran
O kalplerin hikayelerini
Giyinip maskelenmiyorum
Sahiden gerçekleri varmýþ gibi
Dünyanýn steplerinde dolaþýyor
Çöllerinde yeþeren güzellikleri
Türk kilimi gibi dilime seriyorum
Ben artýk aþklara mektup yerine
Bizzat kalbimi yazýyorum
Sanal zamanlardan çeksin diye elini
Gül dikenlerini seferber ediyorum
Gelsinler her yerden kalbime
Kalbime deðsinler yüreklerini diye
Deðsinler de görsünler beni
Bende olan cevherlerin kelimelerini
Diyerek geçti ikinci üçüncü baharlarým
Þimdi vaktin son sýnýrýnda haddimi
Hakkým olduðundan daha çok deðil ama
Makul olmasýn yeter kabilinden
Yine son kertesine kadar kendimi
Kendimin kelebek ömrünü arýyorum
Ve bir zamanlar aþk mektuplarýný
Çýlgýn kaðýtlara yazdýðým arkadaþlarým
Sizi þimdi yine gayri samimi ahvalinizle
Ýntihar mektuplarýnýzý yazmak için
O eski zamanlardan birin de bekliyoru