Şehrin Uzak Çocukları

Þehrin Uzak Çocuklarý


Þehir geceye gömülünce parlar
Canlanýr içimde sevgiler, aþklar
Ýçimde bir yalnýzlýk üþür
Boðazýmda düðüm, hayaller görünür
Özlerdik uzaktan baktýðýmýzda
Minareler vururdu bizi
Bir þehrin uzaktan beliren dokusu

Yollara düþerdik þenlik günlerinde
Bayramlarda kubbelere tanýklýk ederdik
Yüreðimizin bir yaný buruktu.
Aydýnlýk ufka yarým kalan aforizmalar
Biz alçaltýlmýþ çocuklardýk,
O yüzden büyüyemedik
Cüsselerimize raðmen

Dalgalandý þehir,
Biz boðulmamak için kaçtýk
Oysa biz parýltýlý düþlerde sevdik þehri
Kuytularýnda yükselen dumanlarý görmeden
Bir dað yüklenir gibi
Omuzladýk umutlarýmýzý

Sarkýtlar oluþurdu çatýlarýmýzda
Üþüyen ellerimiz
Sarý sýcak güneþti hayalimiz
Biz þehri bahar diye sevdik
Lezzetli hazdý þehir bahar ruhlara þenlik,

Lakin yetmiyordu bize suni hayat
Gölgeleri dahi kaldýrmýþlardý
Yaratana inat
Biz yaslanmadan duramayýz

Kumdan tepeler taþtan evler yaptýk
Keçilerin koyunlarýn, ýrgatlarýn arasýndan geçip geldik
Toprak kokladýk
Toprak kokardýk
Sonra arap sabunuyla tanýþtýk
Kirlendi dünyamýz
Þehrin dalgalarý kapladý
Bir yeni dünya açýn
Týrpanýmý alýp geleceðim




Sosyal Medyada Paylaşın: