Barışın Güvercini

Barýþýn Güvercini


Beni kavgada doðurdu anam ,
Barýþýn güvercini olmama iþte bu yüzden.

Üþür yalnýzlýðýmda aç çocuklar
Bombalar yaðar, yýldýzlar kayar ellerimden
Ve ben , her vurulduðunda yeniden dirilen
Uzatma ellerini asumana
Çemberin ortasýndayým,

Beni kavgada doðurdu anam ,
Barýþýn güvercini olmam iþte bu yüzden.

Mavimtýrak bir yeþildi.
Toz yüklü bulutlar nefesimi parçalar
Parýldar, yýldýz ýþýðýnda aynalar
Avuçlarým boþ, ayalarým alným kadar açýk

Beni kavgada doðurdu anam ,
Barýþýn güvercini olmam iþte bu yüzden.

Ölüm yaný baþýmda, kýþa kalamam.
Yokluðuna ýsýnmamýþtým o diyarýn
Aðlamasýn bahar
Tükeniyorum þehir bastýkça ayaklarýma
Geceye asýlý salýncaðýmda kaldý oyuncaðým

Beni kavgada doðurdu anam ,
Barýþýn güvercini olmamiþte bu yüzden.



Hacý Veli SOYLU


Sosyal Medyada Paylaşın: