Bir gülü sevdim, O gül ki en güzel kokandý, O gül ki en taze olandý. Mutluluk bilmeyen gönlüme getirdi mutluluðu, Sonra aldý bir anda, taa ki hiç kalmayana dek ne gönlümde ne de ruhumda. Halbuki o kadar güvenilir sarýldý ki bana, o kadar içten. Ruhu titriyordu elimden tutarken Ankara sokaklarýnda. Ne oldu peki? Ne olmuþtu. Ne olabilirdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
iskolburak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.