Durmuþ bir saat misali, yelkovanýmý kaybettim ben.. Göremiyorum artýk onu.. Ne güzeldi, o kaçar ben kovalardým.. Þimdi ? Onu kaybettim, bulamýyorum. Sanýrým pilim bitti. Ama onu görsem, bi kuvvet derim koþarým peþinden yine eskisi gibi.. Ama hayýr þimdi anladým, o bensiz daha mutlu bu yüzden kaçýyormuþ benden.. Madem ki öyle güzel yelkovan elveda sana.. Sesimi duymaN da soN eLvedam oLsuN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
iskolburak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.