ve bu kente yalnýzlýk çöktüðü zaman kör kütük çekip gider kalabalýklar ve insanlýk yücelir nasýrlý parmaklardan kanlý çiçeklerle maviyi yakalar az önce yanýmda bir arkadaþým vardý hangi gruptansýn diye sormadan ve az mý güldük seninle bir çocuk gölgesinde geçmiþten toz bulut uykulardý þeker satan amcalarýn ülkesinde çocukluðum yalnýz kaldý sevgileri ucuza alanlarýn ülkesinde geçmiþ onu elimden aldý ve sen gittiðin zaman büyürdü kalabalýklar ve dibe batardý ardýndan gurbet penceresinde korkuluklar beni çaðýrsa derdim bahçede yoksul fenerim beni alsa balýklar getirse geri ben neleri býraktým geride neleri bilsen ellerin filiz kokar ve her sabah dualarýn yalnýzlýðýnda yalnýz duvarlara bakar o eski arkadaþýmý çaðýrýrým bulutlar arasýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.