Bu çaðrým Ýlk deðil ki sana Tuna kokulu, þiirlerde de Çaðýrmýþtým kaç kere Hatta özlemlerimden söz edip “Seni öyle özledik ki Bu þehir ve ben” demiþtim Hatýrladýn mý ? O, Bildik, tanýdýk kentin sokaklarýnda Þimdilerde Bir aþaðý, bir yukarý Eskitiyorum kaldýrýmlarý Birileri çýkýyor her bir köþeden Kalbim yerinden, fýrladý, fýrlayacak Ama Ama sen deðilsin hiçbiri Kahroluyorum
Dün En sevdiðin caddeden geçtim yine Tam köþeye yeni bir dükkan açýlmýþ Baktým Kar pekmezi Viþne suyu ve kar Ne kadar severdin hani Yanýmda olsan Daha sen demeden eline tutuþtururdum Yüzüme bakar Gözlerinin içi gülerdi Ne bileyim ben Hüzünlendim iþte Bir tuhaf oldum Oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibi Mýzýkcýlýk çýkaracaðým Bir çatan olsa
Gönlümün sultaný Nazlý çiçeðim Sen orada Hazan ve hüzünle Hemhâl olurken Þu aklýmda, dimaðýmda sen varsýn Sensizlik hakimdir tüm yaþantýma Bir yaným figanda Bir yaným maðrur Bir yaným firarda Bir yaným maðdur Sen gelsen açacak sevdamýn gülü Dudak suskun, cam buðulu, yâr küskün Deli gönül seni ister yâr seni Elbet sabah olur bekleme tan’ý Çare sensin “gel gönlümün sultaný”
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.