Hala bulmaz yerini,
Yapbozdaki pare’ler.
Ortalarda oynaþýr,
Edebsizce yare’ler.
Ceddinden kalanlarý,
Kemiriyor fare’ler.
Uyan artýk hemþerim,
Uyanýn artýk evler.
Þimdi cüce kesilmiþ,
Bir zamanki devler!
Yoldan geçen birisi,
Tükürsün o yüzüne,
Yarabbi þükür dersin,
Þükretmezken özüne,
Hergün küfredersin,
Güvenilmez sözüne.
Uyan artýk hemþerim,
Uyanýn artýk evler,
Þimdi cüce kesilmiþ,
Bir zamanki devler!
Ya seccade baþýnda,
Devler ki bir zamanlar;
Ya musalla taþýnda,
Ya cengte verir canlar.
Hep söyle baþýnda,
Olur ki birgün anlar;
Uyan artýk hemþerim,
Uyanýn artýk evler,
Þimdi cüce kesilmiþ,
Bir zamanki devler!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.