Birisine...
Mecnûn gibi oldukça bu gönlümdeki derdim,
Devranda mý dursun be,durâcaksa ki derdim.
Ey ben ki onun derdi için arþ’ý dolandým,
Toz toprak olup hatrýna ben,bastýðý yerdim.
Tüy bitti þu dillerde inân onda meyil yok,
Görmez ki neyim varsa bütünlen,ona verdim.
Ey sen ki vefâsýz beni pervâne mi sandýn,
Bîzâr ediyorsun beni,bîçâre bi ferdim.
Cilvenle yanan yoksa güneþler mi?de bir kez,
Yaktýn beni onlar gibi olgunluða erdim.
Bülbül güle duymazdý benim duyduðum aþký,
Geçtim gülü bahçemde ki tek Lâleyi derdim.*
Doðrulmadý birkez belim aþkýn sebebiylen,
Lâkin þu cemâlin daha yokken de beterdim.
Bak!hepsi senin sevgine tek varmak içindi,
Ey yâr seni bil boðmak için giryemi serdim.
Ey bir kulu derdim eden Allah seni görsem,
Bilmemde tasavvur ki nasýl hâle düþerdim!
NOT: VEZÝN;
mefulü mefailü mefailü feulün
_ _ ./. _ _ ./. _ _ ./. _ _
Girye: göz yaþý
Tasavvur:hayal etmek,düþünmek...
Der+mek(fiil)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.