Mektubum varmamýþ,gördüm eline,
Yeniden yazayým sevgili Nâzan.
Özlemi dökmüþüm duygu seline,
Gönlümde çoþuyor arada bâzan.
Sana yazýyorum mevsim zemheri,
Kasaba eskidi viran evleri,
Þehre göçten sonra kalanlar geri,
Sanki bana býkkýn görünür bir ân.
Hayat pahalanmýþ hep ekmek derdi,
Para denen illet milleti gerdi,
Halbu ki Rab arþ’ý ücretsiz serdi,
Nedir bu hengâme kimdir bu çýban.
Bu nasýl mektup ki hal hatýr hiç yok,
Kusruma bakma sen dertler binden çok,
Þükür etmek lazým Þükür karýn tok,
Sorayým hatrýný,nasýlsýn Cânan?
Nâzanýmsýn benim hemde cânaným,
Bir Kelâma gelir akla bin aným,
Nereden baþlayým en çok sol yaným,
Derdinden kývranýr tekliyor her an.
Sen sorma hâlimi bendedir hasret,
Bendedir kederler bendedir kasvet,
Her güne silinen içimde suret,
Zamanla daðýlan puslu bir duman.
Zamana yenilir hayal suretin,
Silmesin diyorum oldukça çetin,
Zamana çare yok koyduðum setin,
Bozguna uðradý üzülme aman.
Bu kaçýncý mektup nedendir böyle,
Almazsýn tekini sebebin söyle,
Küsmüsün susarsýn put gibi öyle,
’’Duyarlar’’ demiþti mezârý kazan.
Ölüler hep susar toprak kucaklar,
Konuþsalar neler,haykýracaklar,
Þans ki suskun yoksa kalp kýracaklar,
Tasalanma gelir yakýndýr zaman.
Selam size olsun ey halk-ý Kabir,
Ýnsanlar ziyanda Allah ki Habir,
Mektup gitmesede Nazaným sabýr,
Þimdilik hoþçakal Laledir yazan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.