Dünya çok hýzlý ilerliyor Güneþ Ay Ve akýp giden yýldýzlar Çabuk geçiyor aradan Akrebin peþine takýlmýþ Yelkovan Herkesin acelesi var Ama senin yok Yýllar sonra Sen ölmüþsün Ben ölmüþüm Onlar ölmüþ Ölen bile ölmüþ Öyleyse ne gereði var yaþamanýn Yaþamak için çabalamanýn Bir çubuk yeter mi ki ? Koskoca bedenimi yerlere iz düþüren güneþe Hayallerimin gölgesini çizmek . Neyse zaten bir patlama olacak yine Herþey ortalýða daðýlýnca Gözyaþlarýmýz ürkek bir silah sesiyle devrilebilir Hem milyarlarca yýldýz öksüz kalmýþ Dünyanýz ölmüþ Yeryüzü ile gökyüzü arasýnda sýrat olmuþ onca mezar insanlara aðlýyor Fark ettiniz mi ? Ýnsanlýk ölmüþ Deyip duruyor Þu , insanlýktan nasibini alamamýþ kellesi eskici arabasýna dönmüþ insanlar Ne kalýn ve ucuz kafalýsýnýz Siz insan deðil misiniz ? Ölmüþ müsünüz ? Hayýr O halde insanlýk ta sizsiniz Ölmeyin ! Kadri Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadri Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.