Yeniden Doğmak

Üþümüyorum
Kaldýrýyorum baþýmý güneþ tepede
Göz kýrpýyor yüreðime
Ellerimde parmak uçlarýmdan baþlayan
Bir sýzý
Derdimi seviyorum hesabý
Sevdiðim bir acý
Her acý böyle haz verse dediðim

Az önce avuçlarýmda sýktýðým
Bembeyaz karýn ýslaklýðýndan üþüyüþüm
insanlarýn üzüþünden deðil

Hafifce esen rüzgar
Lapa lapa yaðan kar tanelerini
Yüzüme gözüme serpiþtiriyor
Çiðdem olup delesim geliyor
Ayaklarýmla basmaya kýyamadýðým
Karlarýn arasýndan þöyle nazlý nazlý
Çýkasým geliyor yeryüzüne

Aðlamayý hiç öðrenmemiþ olarak

Gülümseyerek seslenesim geliyor

Merhaba güneþ!

Merhaba elma yanaklý gül dudaklý bebek
Merhaba cennet kokulu anacýðým
Merhaba baþýmda direk misali babacýðým
Merhaba çiçekler aðaçlar kelebekler
Merhaba elinde silah olmayan
Merhaba yüreðinde kötülük barýnmayan
Merhaba parmaklarýna kan bulaþmamýþ adam

Merhaba insan!

Bembeyaz kar yaðsa yurdumun üzerine
Örtse tüm çirkinlikleri.

Ama hiç erimese...

Çamur insanlar hep karlar altýnda kalsa...

Güzel insanlar; cennette yeni baþtan doðsa...


















Sosyal Medyada Paylaşın: