SEN DEĞİLSİN SON YOLCU...
Düþkünlüðümü týrnaklarýmla geçirdim yalýtýlmýþ duvarlara,
Kadeh kadeh içtim düþ kýrýklarýný
Sorumsuz addedilen o düþ sakinleri
Namzet olsam da dünden kalan bir i mge nazarýnda
Yoksunluðum her ne kadar solgun bir çiçek kadar
Kýrýlgan olsa da yatak döþek hüzün maliklerine.
Menzilde saklý ne çok hafriyat
Gýyabýnda mý bu denli mi düþkün kýlýndý aþk pazarýnda
Çýkmýþken ölü ve bozuk sevdalar boylu boyunca.
Yüksündüðün mü yüz görümlüðü mü yoksa
Sevda bellediðim.
Hadi tokuþturun kadehleri
Ve savurun o þuh kahkahalarý.
Hacmi engin bir mezranýn ölü kurbanlarý:
Terk edilmiþ o aþk hikâyesinin yolsuz kahramanlarý:
Mühimmatý mý yoksun kýlýndýðý mý
Sefil üç beþ hece nüksederken o dipsiz hüzün
Sevmek zorsa söyle bana yok mu artýk bakacak yüzün.
Ne hengâme hey gidi gönlüm hey,
Hadi kovala umudu,
Kapýp koyuverme sakýn bezgin ruhunu.
Aþ hatta geç durma koþ
Sakýn da geçiþtirme
Ýçinde sakladýðýn o küçük çocuðu
Ne o, diline pelesenk mi oldu
Unut dostum inan ki sen deðilsin son yolcu.
Ýklimlerin kuraklýðýnda
Can bulmak adýna içtiðim
Yudum yudum kana kana.
Kandýðým, kandýrýldýðým nice yanýlgý
Ýz býrakmýþ yol yol
Sona gelmiþ de kaybolmuþ
Çýðýrtkan bir yadsýmazlýkla
Sýrýtýk yobazlýðýnda
O irdenesi tahakkuku belki de ikilemlerin
Sefaletin kýyýsýnda
Ardýnda iken senden kalan son izleðin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.