çýkardým kendimi kendimden
öyle yorgun
öyle bitkin
üstüm baþým dert içinde
unutmaktan geliyorum !
korkacak ne var ?
"korkacak ne var?"
diyorum kendi kendime
yürürken düþlerimin birinde
adýmlar adýmlarýmýn peþinde
ellerim ellerimde
üþüyorum
korkmuyorum yalnýzlýktan !
tek baþýna kalabalýk bir þey muhtemelen
baþkalarýndan ziyade
kendime yalvarýp yakarýyorum
geç buyur sen dostum
ruhumun yamalarýna aldýrma
yangýnlar, yaralar içindeyim
acý biriktirmekten geliyorum !
üstüm baþým kül içinde
toz duman olmuþum
es benden içeri
kýymýk kýymýk kirpiklerimde
uyuklamayacak bir sevgiye dalmýþým
çýkar kendini
geçiver
savrul benden içeri
asýver hayallerini sol köþeye
ahþaptýr yüreðim kusura bakma
yaratýlmýþým bir kere
orman kokan nefesim var
dostluklara açým
havasýz kaldým
yýllarýn rutubedi kurumadý daha
dal dal kollarýmla
tek baþýma tüten bir ocaðým
kalabalýk yalnýzlýklar içinde
tenhaya büzülmüþ, ayaz da kalmýþým
avuçlarýmda buzu çözülmedi daha
ayrýlýklardan geliyorum !
sýk sýk ölüyorum
mezarýma kendim gidip
peþimden gelmeyen yakýnlarýma aðýt yakýyorum
sürekli dua eden bir halde
yaratýlmýþým bir kere
düþerken gülen
kalkarken aðlayan
tuhaf bir fýtrat iþte
aðlarken güneþ açar yüzümde
gülerken yaðmur dizilir gözlerimde
fýtratým böyle
var içimde !
susmuyor gözlerim
susuyorum kendime
sýrýl sýklam olmuþum
aðlamaktan geliyorum !
...
azrail haber saldý ;
gelecekmiþ
buyursun gelsin diyorum içimden
rüyâlarýmýn birinde
önce kendimle !
kendimle tanýþmalýyým baþkalarýndan ziyade
bir adým
derken
bir adým daha sýzmalýyým içime
acele etmeliyim
kovmamalýyým
karýþmalýyým kendime
ne erken
ne de geç
arkamda piþmanlýk
önümde umut kalmadan
kavuþmalýyým, kavuþmalýyým diyorum
kendi kendime
ellerimden tutuyorum
düþlerimin birinde
barýþmaktan geliyorum !
ruhumun yaralarýna bakma dostum
üstüm baþým
kan
kin
kir içinde
kanýyor, kanýyorum
âh günâhlar
günâhlarým
sýzlýyorum
yüreðim
daðlanýyorum
arýyorum kendi kendime
düþlerimin birinde
insan biriktirmekten geliyorum !
gözlerimde kirpiklerime
yalvarýp yakarýyorum
tel tel olmuþ dertlerim
her dem nemi vuruyor geceye
tenden tene savrulan
bir rüzgârýn arkasýnda
fýrtýnalar kopuyor bakýþlarýmda
diyârdan diyâra
iz sürüyorum bir sevdanýn þafaðýnda
bir gül düþüyor düþlerimin içine
gündüzlere sýðdýramýyorum
yaratýlmýþ bir kere
bakýyorum
aman yarâbbim
kýyamýyorum
sevmelere doyamýyorum
gerek yokmuþ yanmalara
" gerek yokmuþ yanmalara "
diyorum kendi kendime
bir can düþüyor canlar üstüne
düþlerimin birinde
duygularým kôr kôr alevler içinde
geçmiþi yakar þimdi ateþim
yaþayaŋkelime.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.