Biz geldik! Ne bir karýncanýzý ezdik Ne Vandallýk, ne zulüm,
Biz geldik, Gelirken de güzel geldik, Ne yýktýk tapýnaðýnýzý, Ne harab ettik baðýnýzý. Baðýnýzdan aldýðýmýz üzüm, Ücreti asýldý teveklere. Duruþumuz güzeldi, Sevgimizi sunarken göklere,
Ne dininize karýþtýk,ne dilinize, Biz bir cevher idik görün istedik, Biz bir gül idik derin istedik, Adaleti sunarken sultanlar, Mührünü vurdu Sinanlar…
‘Ey köhnemiþ Roma biz geldik, beri durun ha!’ Diyeli beri, Kaf daðýnýn ardýna koydular Bir Roma dilberi. Hangi efsun beni sana meftun etti, Krallar önümde eðilirken, Yalnýzca küffar için kýlýçlar bilenirken.. Sen bir yasak meyvesin Roma, Yasak aþksýn Aklýmdan niçin çýkartýlmaz o peri.
Þimdiyse kýlýç arýyorum keskin ve ýþýltýlý, Oysa çöllerdeyim, bir garip hallerdeyim… Size diyorum size: “Ben size, zenginlik vaat etmiyorum, Hevalarýnýz hevesleriniz kursaðýnýzda kalsýn, Kaybettiklerinizi arayýn onlar ki uzak deðil. Krallara sunu yapmayý býrakýn Aðýt yakýn,” Diyen yeðin bir ses bekliyorum. ‘Taptýklarýnýz ayaðýnýzýn altýnda kalsýn!’ Çýðlýk atýn!
Ýçimizdeki çýðlýk çarpar duvarlara, Haramzadelerin hazýrýndadýr yaðlý urganlar, Kýrbacýný þaklatýrken e-koministler Bizse gönüllüyüz haczedilmeye. Dicle kenarýndaki kuzudan da biz sorumluyduk. Oysa kan akar Dicle Fýrat. Ne bir Ömer var görünürde, ne bir zülfikar. Suskunluk… “þairleri susan” bir millet olduk?
Ey Cudi ‘de ki çocuk! Niçin oradasýn bilir misin? Orada mý öleceksin? Oysa deden Çanakkale de þehit olmuþtu; Seni, oraya çýkaranlarla savaþýrken…
Þehidim, “Sana aðuþunu açmýþ Peygamberin” vardý “Bayraklarý bayrak yapan üstündeki kandý” “yuvasýný bozacaðýmýz kuþlar” vardý Bayraðýma yan bakanýn…/þiirlerini dize dize… Ey nazlý yar, Hangi mahrem eller uzandý sana, Þimdi kimlerin elindedir bayraklar ! Dün kýzýl bayrak çekenler, bugün bayraðýmýzla saldýrýr bize.
Selahattin Cansýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
selahattincansız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.