Gençliðimin, en güzel zamanýný yaþarken Çaresiz derde düþtüm, aðlayaným yok neden Önce çevremden dostlar kayboldu sonra eller Yalnýzým þimdi dostlar aðlayaným yok neden.
Düþünürüm geçmiþi neden bilmem ben hala Gözlerim takýlýr durur, lanet ettiðim yýla Soldum sarardým birden ömrümün baharýnda Çaresiz derde düþtüm aðlayaným yok neden
Yaþamadým hayatý, hüzünlüyüm hüzünlü Düþünmek istemem ben, hatýrlasam’ da dünü Kendim avuttum durdum, yýllarca þu gönlümü, Ben hala gençliðimi, özler gibiyim neden.
Gözlerimin önünden, geçmiþ yýllar geçerken Yaþ damlar gözlerimden, üzülürüm ben birden Baharýmda dert buldum yapamam düþünmeden Aramaz oldu dostlar, sebebsiz yere neden.
Kul Yüksel’in hayatý, zehir oldu kendine Ne yapsýn þimdi Yüksel, geldim diyor ben göze Dostlar bile kayb olmuþ, düþünür neden diye Aklýna gelir dostlar, sorar kendine neden
05 Eylül 2015-09-05 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.