Seni çokça yazdým diye kalem usandý benden Ýsmin kaldý defterimde, cismin revan oldu yar Al maziyi senin olsun sil o yazdýðýn yerden Benim tadým bugünümdür, dünüm yavan oldu yar
Nedametim yok bilesin , dað yükü ipek bana Gönül bir nebzede olsa sende mihman oldu yar Azmettin ya öldürmeye nasýl söylesem sana Hem her yaným sað selamet hemde bi-can oldu yar
Sen fikrinde sebat eyle,sözün heba olmasýn Bende sözün zerresi yok, kelam yalan oldu yar Ört baþýný sýký sýký aklýn bende kalmasýn Yanýp bitti her ne varsa kalan duman oldu yar
Çukurlara gömüverdim o pespaye sevdayý Gözyaþýmla suladýkça elvan elvan oldu yar Ellerimle hüküm yazdým þu gönlüme revayý Adý bende saklý kalsýn tadý hicran oldu yar
Bendeki ben bende durmaz herdem sende kalýrdý Devran döndü, gitme vakti hayli zaman oldu yar Gönül senin mabedinde küfrünü ram sanýrdý O mabedin enkazýnda bu can iman oldu yar
Meramýmý dala astým dile getirsin diye Diyemedi dal kurudu, gül periþan oldu yar Börtü böcek niyaz etti bu hasret dinsin diye Garip bülbül aðlar durur gözyaþý kan oldu yar
Bir zamanlar bahtý karam kara sözler söyledi Ýlk evvela can otaðým yýkýk viran oldu yar Þimdilerde padiþahým saraylar bahþeyledi Azad ettim köleleri hepsi sultan oldu yar
Canda sükut serde rahat sen diye bir yerim yok Topraðýmý geri aldým heryer cihan oldu yar Derdim tasam aza düþtü Haktan yana fikrim çok Dil sayende dile geldi zikrim sübhan oldu yar
H.AYNACI Sosyal Medyada Paylaşın:
Hafıze Aynacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.