Ýçinde sýla hasreti tutuþtu daha gitmeden. Biliyordu nasýl hayal kýrýklýklarý var sýrada. Boðazýnda yumrularla, dudaðýný kemirerek. Mor menekþelerin kokusunu yüklendi sýrtýna. Baþak tarlalarýndaki kuþlarýn sesini kaydetti hafýzasýna. Yüreðini anasýnýn ardýndan döktüðü bir tasa suya býraktý. Gitmeliydi elbet, kaçamazdý böyle, Adýna neler yazýlýrdý kim bilir dönseydi ana kucaðýna.
Dayak izi silinirdi de; Ya namus lekesi…
Kurtulacaktý artýk babasýndan da, O kocasý olacak, baba yaþýtý adamdan da. Beþ ineðe satýlmýþlýðýna mý yansaydý, Ardýndan günlerce dayak yiyecek anasýna mý? Gitmeliydi bir seher vakti, Tan aðarmadan daha, kaçmýþ olmalýydý. Sarýlýrken son kez kokusunu aldý anasýnýn. Doyamadý elbet bir kez, bir kez daha. Bir tutam saçýný aldý anacýðýnýn, bir de yemenisini. Kardeþlerine bile görünmeden kaçtý biçare.
Son kez baktý kýr çiçekleriyle örtülü, Mazisinin koþuþturduðu ovalara. Ardýndan neler söylenecekti kim bilir. Adýný kimlerle yakýþtýracaklardý. Bir sevdiði bile olmamýþtý oysa. On üçünde bir çocuk ne anlardý sevdadan. Gelin etti babasý onu güya. Beþ süt ineðine verirken, askerlik arkadaþýna. Üç kumanýn üstüne dördüncü gitti Aybala.
Gizliden okul arkalarýný dolandý hep. Belki üç beþ söz çarpar diye kulaðýna, Evin en küçük kadýný olmaktan çok okumamýþlýðý acýtýrdý onu. Kararýný verdiðinde, gidip anlattý anasýna. Ha öyle ölmüþüm, ha istediðim uðurda. Hüznün saçlarýna vurduðu, dert yükü anasý Önce acýyla büküp dudaðýný, kabullendi, “Kurtar kendini dedi kaç git Aybala”
Çözüm deðildi ama isyan ayyuka çýkmýþ, Hayat kýsa. Ölümü göze aldý, kendi olmak uðruna, Yaþayacaksa þayet, istediði gibi, Yaþamayacaksa daha fazla tahammüle ne hacet? Koca dediði adamýn altýnlarýný saklayýp çýkýnýna, Bambaþka diyarlarla süsledi düþerini Kýsacýk ömrünü alýp ardýna, Sýyrýldý dünyasýndan “kadýn” olmak adýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.