Yüzler eskimiþ sýrý dökülmüþ aynamda Belleðimde sadece sözlerin letafeti kalmýþ Hep böyle olmaz mý Bir masalýn son sayfasýný savurmaz mý hazan.
Biliyorum yaþýn kemale ermesidir, Yalnýzlýðýn ve kasvetin bitmek bilmez töreni
Mezarlardan duyuyorum Buðulu bir hüznün çýnlayan sedasýný. Sonra seni düþünüyorum O kadar benden O kadar bedenimden olmuþken Duyumsuyorum kaybetme korkusunun Ýçimde çöreklenen acýsýný .
Zaten bir avuç ben kaldým sen yokken Ýçime kývrýldým uyudum gecelerce... Anlamadým mý sanýyorsun Yorgun gözlerimden düþen Maðrur kelebeðin sen olduðunu.
Sen gel , aldýrma þifasý eksik dünlere Ve gelirken Bir tebessümlük Eylül getir Sarý ,kýrmýzý, turuncu olsun kurdelesi Ser verip sýr vermesin ayný safalar Yüzümüz vuslata dönük güz yaðmuruyla ýslansýn.
Ey düþlerime katre katre yaðan yýldýzým Sensiz yüreðimi basan eþkýyalara inat, Gel de sana ait þehrin çamurlu talanýný durdur. Güneþ gibi süzülüp,berrak su gibi akayým ellerinden.
Yine ay düþsün gamzelerim den Gözlerimin denizinde yakamozlar oynasýn. Geliþinle Dört duvara sinmiþ gri yalnýzlýðým kendinden utansýn.
Dilek USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.