Bedbin rüyalarýmý göz bebeðinden vurduðum dan beri, Kirpiðime sýçrayan kan uykularým ürküyor geceden.
Fýrtýnada seyir defteri yazan gemi kaptaný gibiyim. Alýþýk olduðum kasýrgalar korkutmuyor. Sadece umut yok, Kara uzak, Ölümse nefes kadar yakýn.
Güz mevsimi mezarlýðý gibi gök. Meðer ne çok Kan kýzýlýna batmýþ gece Ve ne çok eðik boyunlu Kuþ gagalý ruhsuz pelerin geziniyor gün ortasý. Deli saçmasý bir cinnet ayininin, Tülbentten süzülsede tortusu Solucan kýmýltýsýnýn menfur bakýþlarý var gözlerinde.
Sonuçsuz söylemlerle Öldürdüler insanlýðý. Sonra unuttular maktullerini Piþman dahi olmuyor perdelenmiþ kalpleri
Yazgýmý Umarsýzlýk mý masumun payýna düþen. Yoksa hala doðmadý mý bir kývýlcýmlýk ýþýk Beklemesi mi lazým iki eli yüreðinde Artýk anladýklarýmý dahi anlatamýyorum.
Ey dünyayý kutsayan ölüm seyyahlarý. Tanrýyý öldüremez, Arzýn maðaralarýna saklanamazsýnýz. Bir gün Ýki dirhem bir çekirdek taþýnacak tabutlarýnýz
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.