ÇOCUKLAR, ÖLÜYORLAR !
Çocuklar...
Çocuklar,saf ve temiz.
Çocuklarýn bir þey bildikleri yok.
Olan bitenlerden,hiç haberleri yok.
Çocuklar günahsýz,
Çocuklar suçsuz.
Yeryüzünde acý çekiyorlar !
Babalarý yüzünden.
Memnu meyveyi ýsýran,
Büyükleri yüzünden !
Çocuklar...
Yeryüzünde,saf sevgiyi hak edenlerdir.
Masum varlýklara...çocuklara,
Büyüklerinin günahlarýný ödetmek...nedendir ?
Baþlarýna gelenleri,
Anlamayacak kadar saf ve günahsýz çocuklar.
Açýlmýþ küçücük elleriyle,
Bu kokuþmuþ dünya da,
Göz yaþlarý içinde,Tanrýya yalvarýyorlar.
Babalarý,elmayý ýsýrmýþlar !
Istýraplarý,çocuklar çekiyorlar.
Büyükler,memnu meyveyi yemiþler !
Cehenneme kadar,yollarý var !
Bir de,düþünenler var ki,
Eðer böyle olmasaymýþ,
Adem,memnu meyveyi ýsýrmasaymýþ,
Ýyiliði ve kötülüðü,
Ayýrt edemez,anlayamazmýþ insan !
Ve insanlar yaþayamazmýþ,diyenler de var !
Çocuklarýn ýstýraplarýna,
Hunharca akýtýlan göz yaþlarýna,
Mal olan,
Ýyilik ve kötülüðü,
Anlamanýn da,caný Cehenneme !
Bir yerler de,ýstýraplar içindeler,
Çocuklar,acý çekip ölüyorlar.
Suçlular kim...suçlu kim ?
Bu suçlarýn karþýlýðý,
Ýleriye,sonsuza mý kalacak ?
Ölüm süzmüþ gibi yaþýyor insanlýk !
Ne nedamet duygusu var ruhunda,
Ne de,piþmanlýk.
Belki de ... belki de,
Þeytan denen iblis’i
Hem de,kendi benzeri,
Ýcat etmiþtir,insanlýk !
Tanrý’nýn karþýsýna gittiðinde,
Diyecek,beni affet !
Hemen sunulacak sanýyor kendisine,
O,"Ölümsüz ahenk,o sonsuz saadet" !
Bu iðrenç ve adaletsiz yaþamda,
Göz yaþlarýný dökerken ýstýraplar içinde,
Tanrýsýna yalvarýyorken,
O günahsýz yavrunun,
Tek damla göz yaþýna,deðer mi ?
O,"Ölümsüz ahenk,o sonsuz saadet" !
karþýlýðý olmalý,bütün kötülüklerin.
Bura da ... dünya da !
Ama neyle ödenir ki,götürdükleri ?
Nedir kötülüklerin karþýlýklarý ?
Yalnýzca,bir basit öç mü ?
Yalnýzca,öcü ne yapayým ben ?
O öcün,caný cehenneme !
Öç,verebilecek mi ?
O masum yaþamlarý,geriye !
Suçlular,günahkarlar,
Cehenneme gidecekmiþ,canavarlar !
Peki,ne yapacak Cehennem onlarý ?!
Geri getirecek mi ?
Mahvedilen,günahsýz hayatlarý !
Çocuklarýn ýstýraplarý,
Neyle karþýlanacak,
O masum göz yaþlarý ?
Ne olduðunu anlamadan,
Niye olduðunu bilmeden ölmeleri,
Nasýl olacak,bunlarýn ödemeleri ?!
Hak yerini buldu mu,her zaman ?!
Bu adaletsiz dünya da ... ne bileyim ?
Çocuklardan yana,çocuklar için,
Ýkilemler ve sorular içinde yüreðim.
Ýsyan deðil bütün bunlar,"sonsuz ahengi" yaratana.
Atýlmasýn düþündüklerim,bir kenara,yabana.
Þükür ki inancým var Tanrý’ya,Yüce Yaratana.
Vicdani ve ahlaki,düþündüklerim söylediklerim,
Yalnýzca adalet ... adalet,hep istediklerim.
Tuðal KÖSEMEN-31.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.