MUTLULUK HUZURMUŞ MEĞER

Ne yolcular gelip geçti gönülden
Kimi sever göründü, kimi sýrtýmdan vurdu
Kirli yüzlerinden görünmedi aklarý
Birer birer kalbimi delip geçti oklarý

Huzursuzluk yaratan dertlere veda ettim
Kalbimi yaralayan o kýsmý azat ettim
Beni üzen o günlere dönmeyip þükrederken
Þimdi mutluluðuma kavuþmayý hak ettim

Yaþamanýn tadýný yeni yeni öðrendim
Yarýnlarým oldukça huzuruma erendim
Bu günlere gelmek için nasýl da cok direndim
Bir gün yüzüm gülsün diye adeta hep dilendim

Þimdi hep boþvermiþim bu dünyanýn çarkýna
Geçde olsa sonunda aklým geldi baþýna
Nasýl da bunca yýlýn varamadým farkýna
Acýyorum o akan gözlerimin yaþýna

Mutluluk benim için huzuruma ermekmiþ
Geçen acý günlere ak perdeyi germekmiþ
Hak eden dostlarýma sevincimi sermekmiþ
Sevgiyi deðer bilen sevenlere vermekmiþ

Öz güvenim yanýmda artýk beni býrakmaz
Parýldarken doðan güneþ karanlýðý aratmaz
Kavuþtum benliðime istemeden karartmaz
Açan gonca gülleri suladýkça sarartmaz

Ardýmda býraktýðým yýllara acýyorum
Beni üzen her þeyden tamamen kaçýyorum
Sanki gök semasýna yýldýzlar saçýyorum
Kara kaplý defterime temiz sayfa açýyorum


Nesrin Önem Demir
31. 08. 2015


Sosyal Medyada Paylaşın: