Gidişin
Dýþarýda aç köpekler ýslanýr
Kedilerin ölüp ölüp dirildiði yerlerde
Soylularýn ölüm vaktidir gün aðarmadan
Oysa senin öldüðünü söylüyorlar durmadan
Þimdi kýrkýný beklemek ne zor ölmek için
Ýðde dallarýna baðlý fanuslarda iþaretini beklemiþtim
Ýndiðimde gece yarýsýna sular temrinde ellerim için
Yüzümün kýrýldýðý hiçbir çocuðu tanýmýyorum
Anlamsýz sýkýlýr boðazým,þahdamarým
Sabaha pamuk ipliðine baðlý gözlerim
Yalan söylüyor þarkýlar radyolar durunca anladým
Çöpçüler erken uyanýr yarim uykudayken
Bilmez miyim
Kýrk gün yas var
Herkes parmak uçlarýnda yürümeli deðil mi
Kaldýrým taþlarý aþýnýrken güneþ ýþýðýyla
Mavi rüyalarýnda ölen küçük çocuklar tutunur pencereye
Gökten inen hiçbir yaðmur bilmedi çürüyen tenimi
Aðýr eczalarda kaybettim diriliðimi,gençliðimi
Annemin yaptýðý bütün ilaçlarý döktüm
Ondan mýdýr aðrý girer bedenime bilmem!
Aðaçlarda bezleriyle genç kýzlar sallanýr
Güneþte çürüyen dileklerine inat saçlarýný ýslatýrlar
Benim seni beklediðimi bilmiyorlar
Yoksa yazmalarýndan seni çizerlerdi göðsüme
Meman daðý yanardý inince sessizlik geceye
Yanlýþ hesaplardý takvimler senin zamansýz gidiþini
Babam kopardýðý her takvimi yakýyor gözlerimin önünde
Ýþte oðlum bir gün daha gitti senden!
10.07.2015 –þehriyar-od
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.