Bir can vurulur, ben vurulurum. Ne zaman yaðmurlu bir göz görse, Ýçim burkulur. caným yanar, yüreðim aðlar. Ne kadar da kalleþ olsa da düþmanýn kasveti. Yine de dokunurum gözyaþlarýna. Kýyamam.. Sonra haykýrýr içimdeki yavan bir ses. Ümüðüm de düðülür, sarnýþlarýn feryadý. Yobaz bir düþmana galabe çalarken, Yine de adilim sarhoþ voltalara. Baðýrýrým... Duyuramam... Sorma beni nasýr görmeyen ellere. Ararsan ya yaþlý bir annenin gözün de, ya da tezek kokan bir öksüzün ellerindeyim. Bir tek ruhum müstesna, onuda baþý okþanmamýþ yetimlerin yüreðine gömerim.
Selahaddin TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahaddin Tekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.