Bu Masal Değil Mina
Heyecanla yazýlmýþ, umarsýzca okunmuþ sonra da yýrtýlýp atýlmýþ karþýlýksýz bir mektup cümlesiyim ben artýk Mina;
’Sizi ilk gördüðümden beri....’
**
Serin bir gece
Bahar hoþcakallarýný býrakmýþ penceremin kenarýna, dün geceden kalan sigara izmaritleri gözüme takýlýyor. Yarým yarým söndürdüðüm sigaralarý neye sinirlenipte öylece býrakýverdim bilmiyorum,
ya da unuttum,
Ya da bir þeye sinirlenmedim,
Ya da ...
Son günlerim hep böyle aslýnda Mina;
Yarým sigaralar, yarým uykular, yarým sevgiler ve unutulumuþ bir yaþam.
Dua’larým bile yarým,
bazende dua’sýz geçen günler,
Kýzma bana,
Yetmiyorum dünya’ya,
yetmiyorum kimseye,
Yetmiyorum kendime...
Yaþarken yoruluyorum,
Yaþarken sabýrsýzlanýyorum,
Savaþlar, mülteciler, toplu mezarlar...
Hepsinden uzaðým diye þükret diyorlar Mina
Kuþ sütü eksik sofralarda ’iyilik komposizyonlarý’ yazýyorlar.
Nefret ederken yoruluyorum,
Dinlerken onlarý üþüyorum.
Cümlelerinin altýný çizdiðim kitaplardan uzaklaþmýþým bugün fark ettim,
Buralarý terk etmiþ þair’lere imreniyordum ben,
Þimdi ise ben;
Ýçinde bulunduðum, enkâz altýnda kalmýþ düþüncelerimi dile getirmek için yaralý serçe gibi çýrpýnýyorum!
Gerçeklerden korkmuyor, düþlerimden utanmýyorum Mina,
Ama rahat deðilim!
Ýçimdeki isyan her geçen gün büyüyor,
Kimse anlamasýn diye tebessümlerle örüyorum etrafýný!
Bugünün insanlarýndan kaçmak istiyorum; yapay sevgilerden, sahte hatýr sormalardan, kýskançlýklardan ...
Etrafta boþ boþ gezen ’nefret sözcüklerini’ toplamak istiyor,
Bu diyârdan dönüþsüz hicrete çýkmak istiyorum.
Ne bir Peygamber çýksýn karþýma
Ne de bir Anne tebessümü,
"Nefret sözcükleriyle birlikte kaybolmak istiyorum"
Yine aynýsý oluyor,
yarým içtiðim sigarayý söndürdüðümü fark ediyorum,
Baþka neleri yarým býrakýyorum ki ben?
Dostlarýmý, iþimi, ailemi ve Rab’bimi...
Yüzüme karanlýk vuruyor,
Dünüme bugünüme ve yarýnýma sesleniyorum; ihtiyacým olan ne?
Aylar önce vazgeçtiðim bir hâyâlmi?
Bir türlü okuyamadýðým kalýnca bir kaç kitap mý?
**
Ardýnda söylediði türkü’yü býrakan asker hüznü benim ki,
Peþinden aðýtlar yakýlmýþ gerilla hüznü...
Savaþ isteyen,
Pis iþlerine Tanrýyýda karýþtýran
dünya kabadayýlarýna gönderilmiþ isyan benim ki.
Dedim ya Mina; içimde her geçen gün isyan büyüyor!
Anneler Anneleri anlamýyor,
’Bir oðlum daha var onuda yollarým’ diyor!
Siyasetcilerin önüne atýlmýþ Annelerinin bir taneleri,
Daðlarda büyümüþ babasýnýn aslanlarý,
Dedim ya Mina; Nefret ederken yoruluyorum, dinlerken üþüyorum!
Yine beceremedim deðil mi Mina?
Yine þiir ile savaþý karýþtýrdým!
Ve sen yine içten içe gülüyorsun bana,
Sen gül Mina
Sen gül yeter ki; ben alay edilen þiirler yazarým,
Sen gül yeter ki; ben pijamalarým üstümde pencereden krallara kafa tutarým!
Sana özel þiir yazmak isterdim Mina,
Elini ayaðýný titretecek bir kaç cümle kurmak isterdim,
Sabahlara kadar uyumama nedenlerin olurdum,
Dalgýnlýðýn sebebi,
Þaþkýnlýðýnýn,
Yorgunluðunun,
Neþelerinin,
Düþüncelerinin sebebi olurdum!
Ve bir gün savaþlar biter
Zalim diktatörler bu dünyadan göç edip;
Toplama kamplarý spor salonu olursa,
Mülteciler turist olursa,
Anneler mutfaklarýna
Babalar iþlerine,
Çocuklar oyuncaklarýna kavuþursa,
Sana içimde beslediðim sevginin resmini kelimelerle çizeceðim...
Masal bu ya Mina;
Benim hiç pijama takýmým olmadý
Ve ben hiç bir kralla karþý karþýya kalmadým...
Bu Masal deðil Mina; "Sizi ilk gördüðüm günden beri ...."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.