MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hâlime Bak Mina
suat colak

Hâlime Bak Mina



Boynum bükük sana geldim Mina
Bakma öyle
Dize dize günahlarýmý sakladým arkama

Dedim ya Mina
Yorgunum iþte
Baþ ucumda duran kitap kayýp
Sigaram bitmiþ
Sabaha saatler var
Ve ben hâlâ yorgunum

Günler öncesinden kalan gazete sayfasýna sardým ruhumu

Berbat bir þarkýya hapsettim kiþiliðimi

Kýzýlcýk þerbetiyle yýkadým vicdanýmý

Dedim ya Mina
Yorgunum iþte!

..

Sensizliðin en tepesindeyim þimdi Mina
Günler sensizlik
Saatler sensizlik

Ellerinde cennet çiçekleriyle hâyâl ettim seni,

Nuh’un rüzgârý saçlarýnda
Muhâmmed’in dua’sý heybende
Meryem’in hüznü yüzünde

Utanma
Kerbelâný alda gel Mina

Asýrlar öncesinde kapanmýþtý kalbimdeki yara,
Yeni bestelenmiþ þarkýda buldum kendimi,
Çaðýrsalar beni
Ne Ýsa’ya yaranýrým
Ne Musaya

Kentin gözlerimin önünde ýþýklý zindan
Uðultular baþýma dökülen katran

Mina,
Bin derdime sunmuþlar ’bir’ derman!

Pasaklý çocuklar neþemi çalmasa
Otuzumda oyunlar oynayacaðým
Annemin öðrettiði türküyü
Daðalara çarpýcam

Takip eden geçmiþim olmasa
Yana yakýla ismini anacaðým
Duvar dibinde bulduðum rüyâlarý
Kâbuslara adayacaðým

..

Uykusuzum Mina
Gizlice ettiðin dualarýnda olmasa
Helâk olmuþ kavimlere misafir olacaðým

Ayýkken çaldýðým bir umudun vebâlý boynumda
Göz göze geldim bir kaç yabancýyla
Hayatýmýn anlamsýz meâli avuçlarýmda

Çocukluðumu arar gibi arýyorum sevgiyi
Bana öðrettiðin gibi!
Küflenmiþ ekmekte gördüm ihaneti

’Sakýn kin tutma’ demeni özledim
’Sakýn hatalarý yüze vurma’ demeni

Bizi bir araya ne getirir þimdi
Biz ki, efkârýn misafiri

Anla Mina;
Soykýrýmlara tanýk olmuþ çerçevesiz resimler gibiyim
Görüyorum
Öylece duruyorum

..

Sensizliðin en dibinde can çekiþiyorum
Uçurtmalar süslüyor kâbuslarýmý
Uslu çocuklar boðdular utangaçlýðýmý

Boðazýmda týkalý hâlâ sana son söyleyemediðim
Peþimden geliyor hep gülüþlerin
Ne zaman arkamý dönsem nasihatlerin

Bizi nasýl unutmalýyýz þimdi Mina
Bizi hangi rüzgâra katmalýyýz

Halime bak Mina;
Nil nehrinin karþý tarafýndaymýþým gibi
Ne kervâna uydum
Ne boðulanlardan oldum

..


Dün unutmuþum seni Mina!
Koþup yetiþtim aptallýðýma
Hissettinmi bende ki korkuyu
Anladýnmý çaresizliðimi

Sensizliðin kýyýsýnda duruyorum þimdi
Tüm þehir bana gülüyor
Þýmarýk çocuklar uykularýmý bölüyor

..

Yaðmurda yýkýyorum ellerimi
Ne eylül yaðmurlarý temizliyor beni
Ne de nisan yaðmurlarýnýn seli

Her dua’mýn yamacýna
Piþmanlýk duygusu býrakýyorum ara sýra
’Acaba’ diyorum
Acaba; Beni neden yarattý diye soruyorum Tanrýya!
Ben kendimden emin deðilken
Benden birþeyler beklemek niye

Ýsyaný yasaklardýn sen Mina
Kelebekleri tercih ederdin illede


Kalabalýkta kaybolmaya korkar
Alkýþlardan kaçardýn

Hangi kervânýn peþinden gittin Mina
Hangi soykýrýmlara tanýk oldun da
Kayboldun!

Kaç idâmda yaslara baðlandýn
Kaç mezarýn baþýnda aðýtlara þahit oldun da
Anýlara karýþtýn!

..

Ziyâna uðramýþlarýn beldesindeyim artýk,
Aynalar kýrýk
Kalpler kýrýk

Sabah güneþi binalarýn arasýnda can çekiþirken,
Çoraplarýmý giyiyor
Sana koþacak ayaklarýma fýsýldýyorum;
Boþuna bu heyâcan
Boþuna bunca hazýrlýk
Ölüler þehrine yetecek nefesimiz yok artýk...


































Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.