MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Orta Okul Anıları
İbrahim Çelikli.

Orta Okul Anıları


derken; kasabada
talebelerin kaldýðý kiralýk odalarda
“yüksel” gazocaðýyla tanýþtýk
haznesine yeni raký þiþesinden biraz ispirto döker
ateþleyip, bekler
ateþin bitmesine yakýn süratle pompalardýk
bir-kaç kiþi Almanya’ya gidince
tüpgaz da geldi köye “alamancý verese” yazdýrdýk
yýllardýr “aygaz” diye tanýdýk...
ev sahibinin kileri, alet odasý ve
samanlýðýn, ahýrýn bulunduðu alt katta
köþeye sýkýþtýrýlmýþ bir oda
o odada yalnýz baþýma
evin arkasýnda, bahçede
tahta baraka tuvaletim,
hayvanlarýn hatýlýndan su içtiði çeþmem dýþarda
ev sahibim sekiz nüfusuyla ikinci katda
suyu mutfaðýnda, lavabosunda,
bir de; su kesilirse diye,
yarým tonluk tanký vardý
evin tepesinde

her odasýnda, salonunda floresan,
merdiveninde karpuz lamba
ama; suya, elektrik giderlerine
yarý-yarýya ortaktýk, “gardaþ payý” derdi
tahakkuk fiþini gösterirdi göðsünü gere gere
kuruþuna kadar alýrdý
(saðolsunlar,
hiç deðilse belediyeye kadar gidip yatýrýverirlerdi)

ama onlardan geç yatmaya kalksam gönlü olmazdý
“-ders çalýþýrkana uyuya galýsýn” diye
benim taraf ana þalterinden kapatýrdý, elektriði
“-uykunu alamazsan uyuklarsýn dersde
eyi uykular garayeðenim
Allah rahatlýk versin”
“-bu çocuk okur evel-Allah
deye her zaman derim” diye
söylenerek çýkardý
tahta basamaklarý,
sen þepit yeyon,
aðýrlýk basa, uyanamazsýn gara yeðenim
onun o “þepit” deyiþi bana depit gibi geilirdi
söverdim..
içimden tabi..
düðmeyi basýnca ýþýk yanar,
kaldýrýnca da sönerdi,
her evin çeþmesi, her zaman akar
her gün açýk berber dükkaný, demirci
hamam, lokanta, fýrýn, bakkal geceleri sokak lambalarý,
hafta tatilinde de odun satýcýlarý, hamal

kendimi boyaynasýnda ilk defa dükkan camlarýnda seyrettim
“vay anasý bee..
ben neymiþim”
ceketim biraz uzun, omzum biraz dar
arka astarý çekmiþ
kol astarý omuzdan sökük
çaktýrmadan asýlýrým
gömleðimin yenleri ceketimden uzun
tepemde burgalaç bi durum
avuç içiyle bastýrdým
gene dik yatýþmamýþ
olmadý tükrüklerim

sabahçý, öðleci ikili öðretim
“adým attýðýn yer para duzaðý”
çalýþmak ve üretmek, yýlmamak gerektiðini öðrendiðim
her hal-u karda, para kazanýlmalý

her hafta pazartesileri kasabanýn pazarý
erkenden hoperlörden pazar duasý
“-Ey yüce Rabbýmýz hayýrsýz ehliyaldan ,
faidesiz bilgiden sana sýðýnýrýz.”
herkes Kýbleye döner
en samimi dualarýný eder
eller dua için açýlýr
dolduran boþaltýr
tekrar açýp herkes duyacak þekilde “amin” denilir yüzler sývazlanýr
müþterilere yönelinir..

bütün müþteriler illa
-pazarlýk - yaparlardý
ilk satýþ bir an evvel yapýlýr, ne hikmeti varsa
“-kiminin parasý kiminin duasý”
..
“-ve(r) hadi senin de gönlün galmasýn”
..
“-para gazanmaz valla
maksat aya(ðý)n alýþsýn”
ve þevte parasý “-bereket ver Ya Rabbi!” deyip
illa yere attýrýlýr.
alel acele yerden alýnýr sefte parasý
sanýrým rüzgarýn hýþmýndan korkarlardý
“-þevtesi senden bereketi Allah’dan
iþallah ayan uðurlu gelir bizim o(ð)lan”

bir an evvel diðer müþterilerle ilgilenmek için
parasý alýnandan kurtulmak gerek!
“-hayrýný gör bizim olan
bu fiyete aldýðýný kimseye deyvime”
“-olu(r) mu caným deyvirimiyin heþ” diyerek
bir mennuniyetlik, bir huþu içinde
alel acele savýþtýrýrlardý

baþkalarýndan da bir siftah vurgunu yapma telaþý
hatta ilk seçici olma çabasýyla
“-hinci öylene ðalmaz bazar tavsýr
döküntü seçinti almaktanýsa
bi(r) an evvel demir tavýnda döðülür
üç aþþa beþ yokara
hacat görülür.”


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.