Bir ruh gibiyim. Bana birþeyler anlatýyor bakýþlarým. Karþýmda daðlar içinde, sevdalandýðým daðlarým. Ve! Ormanlar içinde ormanlarým. Pýnarlarým. Sonra! Ormanlar içinden, çaðlayarak akan ýrmaklarým. Ve bir çýnar gölgesinde uyurken, Bana ninni çeken kuþlarým.
Bir ruh gibiyim. Bir korku var yüreðimde. Düþünüyorum, beni ben yapan sessizliðin içinde. Neler, neler var, hayallerimde bir bilseniz. Þimdi; Memleketimin her köþesi, gözlerimin içinde Her yeri, birbirinden güzel Unutamadýðým yýllarýmdan, bir tatlý anýdýr bende. Þehir, þehir dolaþtýðým yýllarým.
Bir ruh gibiyim. Taþ kesilmiþim, daðlarýn karþýsýnda Nedense, Bir türlü unutamadýðým bir sevdada takýlý hala aklým Sanki son günlerimi yaþar gibiyim. Böyle bir hüzün, yaþamadým hayatýmda ben Gayrý, teklemeye baþladý/ kalp atýþlarým.
Bir ruh gibiyim. Sessiz ve sukunet içinde karþý daðlara bakarken Mecalim yok, kalkmaya yerimden. Kim çaðýrsa beni; Dalýnda kurumuþ bir yaprak gibi hissediyorum kendimi Öyle geçmiþim ki kendimden Daðlara bakarken, buz kesmekte bakýþlarým.
25 Aðustos 2015-08-25 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.