sevmeden geçti zaman
üvey evlat gibi
iteledi önümüze bencilliði
yaþandý tüm sayfalar
okunacak yeri kalmadý hayatýn
sadece altý çizili birkaç cümle
bir de yarým yamalak bir son
-arda kalan-
zaten,
bir beklentim yoktu hayattan
perakende bir aþktan
kaç satýrlýk þiir çýkardý ki
kýrk katýr mý, kýrk satýr mý?
of…
yine lalezarlardan doðacak güneþ
sergüzeþt bir topal baðýracak sokaklarda
günebakanlar bugünde ikinciliðe mahkum
“sarhoþ olmuþ aydýnlýklar
grimi karaya buluyor bu bulutlar”
kim yanlýþ sipariþ verdi
bu bulutlar kimin eseri
gölgeler dans ediyor durmadan