Dost Bil
Bilirim, bakýp da periþan halime,
Seni anlayamadýðýmý sanýrsýn?
Ama aldanýrsýn.
Aslýnda bir kez daha,
Hayran kaldým desem sana,
Ýnanýr mýsýn?
Sen nasýl bir insansýn?
Ne düþünür, ne yaþarsýn?
Hayallerin, özlemlerin nedir?
Göðsündeki kabristana neler gömdün?
Acaba bir gün bana,
Her türlü kaygýdan uzak,
Hiçbir cevap aramadan,
Hiçbir izaha gerek duymadan,
Sadece bir dostuna açýp yüreðini
Seni bana anlatýr mýsýn?
Ya da anlatma istersen.
Bazý þeyler vardýr ki anlatýlmaz.
Anlaþýlsýn da istemeyiz aslýnda.
Ama anlatmak istediðimizde
Anlatabileceðimiz,
Anlayacaðýný bildiðimiz,
Ýçimizi dökebileceðimiz,
Veya hiçbir þey anlatmadan,
Sadece yanýmýzda olmasýný istediðimiz,
Yanýmýzda olmasý ile teselli bulduðumuz
Hesapsýz bir dost ararýz ya.
Beni o dost olarak görebilir misin?
Takýlma içimdeki fýrtýnalara,
Benim deryamda esip dursun,
Bu benim sýnavým,
Ýnanýyorum ki baþaracaðým.
Benim seni tanýmadýðým gibi,
Sen de beni tanýmýyorsun.
Nelere göðüs gerebildiðimi,
Neleri alt edebileceðimi,
Nasýl dik durabileceðimi,
Bilmiyorsun.
Bakýp da duygu dolu oluþuma,
Mantýksýz sanma.
Sorumluluðunu kuþanmayan,
Kendini merkeze alan biri hiç deðilim.
Hele ki benim yüzümden,
Kimsenin incinmesini istemem.
Emin olabilirsin,
Senden tek istediðim;
Ne zaman,
Nerede,
Ne þartlarda olursa olsun,
Aklýna gelen ilk dostun,
Ben olayým.
Fazlasýný istemiyorum,
Sadece dost bil.
“Yarýn yok” deme.
Ne biliyorsun?
Ne biliyoruz?
Koskoca bir hiç!
Ve “bitti” deme.
Emin ol bitmeyecek.
Bitmeyecek ama dedim ya,
Benim deryamýn fýrtýnasýdýr bu.
Ama sen de þunu bilmelisin ki,
Her zaman demir atabileceðin,
Ýstediðinde ayrýlabileceðin,
Bir liman olabilirim.
Tutunmak istediðinde dalýn,
Yaslanmak istediðinde aðacýn,
Güvenebileceðin ulu daðýn,
Her ne olmamý istiyorsan,
O olmaya hazýrým.
Aðlamak istediðinde göðsüm,
Üþüdüðünde kucaðým,
Yaslamak istediðinde omzum,
Sýðýnmak istediðinde ise,
Kolum kanadým,
Senindir bilesin.
Dilerim ki,
Dilindeki ve gönlündeki “dostum”,
Her zaman ben olayým.
Sen benim dostum deðilsin,
Ne olur yanlýþ anlama.
Seni böyle göremem.
Sebebini biliyorsun.
Ama senin “dostum” diyebileceðin,
Güvenebileceðin,
Paylaþabileceðin,
Ve hep sen olarak kalabileceðin,
Ýnsan benim.
Bu gün deðil sadece,
Bilemediðimiz yarýn da…
Kim bilir belki yarýn,
Çok farklý olacak?
Ama ne olursa olsun,
Baþý omuz üstünde durdukça,
Bu adam hep yanýnda olacak.
Hani “bir sözüm var benim olan” dedin ya,
Benim de sözüm sözdür ve
Bu söz benimdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.