Korkularımı Evlat Edin...

…
Aþk gerçekten laftan anlamýyor mu?
Nasýl bir yara açtýysan içimde;
Sýzýn dinmiyor!
Hani yoksun ya?
Bir ayaðým çukurda…
Gözüm korkuyor aþktan…
Siyah bulutlar duyuyorum!
Bir yudum katran!
O deðil de!
Arka bahçedeki çiçekleri çok özledim!
Ýçime bahar gelmiyor;
Aklýmdan düþmeyen bir sonbahar!
Yetim kalmýþ çýðlýklarým…
Korkularýmý evlat edin bugün;

Adý aþk olup;
Geleceði olmayan bir yokluktu!
Hadi kýrma beni;
Korkularýmý evlat edin bugün!
Gecenin köründe yudumlanan þarap gibi düþ kalbime!
Sanki sen deðil de;
Bendim benden giden!
Öylesi yalnýz!
Öylesi karanlýk;
Öylesi ölüm kokan;
Kapýmý çalan sessizliðin!
Ateþe atýlan bakýþlarým!
Ve mezar taþýma yazýlan gözyaþlarým!
Ölü bir kalemden baþka bir þey deðilim ben!
Kalbimin çýðlýklarýna kulak ver!
Bir buket huzur sipariþ veriyorum!
Keþkesi dudaklarýmdan düþmeyen yaným;
Korkularýmý evlat edin bugün!
Korkularýmý evlat edin bugün…


Aþkýn Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın: