/bir hayatın panoraması/
Uzuvlarýmdan dökülen yaralar,
bir þairin dizelerindeki yorgunluða benziyor.
ellerim zincirle baðlanmýþ sanki,
parmaklarým o kadar takatsiz ki
morg masasýna düþen
bütün cesetlerin yorgunluðu
üzerime dökülüyor sanki.
sýcaklýðý cehennem gibi
bir vebanýn hummalý hali
bir vebanýn titretirken
gerçek ile düþ arasýndaki hali
ben hangi arada yanýp tutuþuyorum,bilmiyorum.
hayat bu anlamýyla hem acýmasýz, hem de manidar
ve Hayat týpký bir bulmacanýn
kareleri gibi öyle meþakkatli ki
Birini es geçmek için mayýn mý patlayacak
Yani ben ölecek miyim
Bir adým boþluk için.
Çanlar kimin için çalýnýyor bilmiyorum ama
Her gün gördüðüm düþlere benziyor biraz da hayat.
Ýçine her an girebileceðim bataklýklar,
Tanýmadýðým cellatlarýn sinsi gülüþlerinin arasýna giren
korkusuzca ölüm
Basit bir sözcük gibi
Nutkum da dolaþýyor.
bir boþluk býrakayým diyorum
bir rüyadýr geçer diyorum nasýl olsa
ama öyle deðil
biraz daha gözlerim kapalý dursa
vurulacaðýmý çok iyi biliyorum.
Bu yüzden,
Sýrýlsýklam bir gürültüyle sabahý ede ede
Caným öyle sýkýldý ki
Ne yana dönsem
Parayonak düþlerime takýlan tuzaklar var sanki
Ayaðýmý emin adýmlarla atamýyorum odamda
Sokaklar zaten baþka bir alem bu günlerde
Endiþenin realist hali
Yani adýmýn yalýn hali ile bire bir örtüþüyor.
Hangi sapaða dönsem bir çocuk sesi
Hangi çýkmazda dursam kapý önünde
Yemenisi bazalt taþlarda gezinen
Üç beþ kadýnýn cinnet geçiren figaný
Göðüslerine dövündükçe
Yüreðimden bir tel daha kopuyor.
biraz daha korkuyorum.
korktukça tuhaf bir fotoðraf oluyorum sanki
yani un ufak oluveriyorum olduðum yerde.
sesim öyle kýsýlýyor ki
titreyen sözcüklerden
düþler mi ?
hayat mý desem diyorum.
Ýkisi de ayný bestenin þarkýsý
Ýkisi de birbirinin kopyasý
Ýkisi de bir bocalama
Korkunun tezgahýnda
Geleceði olmayan
Umudun resmi.
Hal böyle olunca
Ne çok tedirginiz deðil mi
Oysa istediðimiz bir bardak su
Deniz deðil,
Biz denizi hiçbir zaman istemedik çünkü.
Küçük serçeler gibi
Sofradan yere düþen kýrýntýlarla
Yaþamasýný bildik,
Mutlu bir tablonun bu olduðuna hep inandýk.
Ýnandýk ama her þey inanmakla olmuyor maalesef
Bu bile bize çok görüldü
Bu bile yetti düþlerimizin paramparça olmasýna
Bu bile yetti hayatýn gürültüsü için.
Þimdi nasýl yaþanabilir ki
Hangi elbise,hangi gelinlik
Hangi mal mülk bizi mutlu edebilir ki
Çünkü ne uyurken yaþýyoruz
Ne de uyanýrken.
Militan bir þairin yorgunluðu
gibi dizeden dizeye yayýlýyoruz.
Nerde ölürüz
Nerde uzuvlarýmýz parçalanýr
Ve hangi mezar yataðýmýz olur bilmiyoruz.
20 aðustos.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.