Urganlarýný kopardým asma köprülerin
gayri birbirinin üstüne düþmez gölgesi
akla karanýn
köze meylediyordu yangýným
dedim ki
uyumak için erken
bir iç çekmelik nefesim vardý zulamda
ona baðýþladým
cayýr cayýr yandý baðrý
rahatladým
çünkü
bir dirilip iki ölmeliydim
çünkü
bahþiþi bol olmalýydý
ödediðim tüm hesaplarýn
ah dað taþ sarý papatya
ve bir deniz ki kendine aþýk
kýyýsýna düþman
derinliðe müptela
bir ben miyim
vagonlarý sýrtlayýp
karýnca yuvasýna sýðdýrmaya çalýþan
bir benim dilimde mi döner
bu yaþlý þarkýnýn nakaratý
gözlerim takýlýyor gözlerime
mavi yorgunu gözlerim
dudak büküyor aynada
býrakýp baþýmý gitmek istiyorum
dalýmdan kopup kurumak
varlarýn içinde yok olup
unutulmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.