Kýrmýzý bir iskelet asýlý baþucumda Rengi yorgun gözlerimin kýyýsýnda Hele ki demlenirken bin bir i mgeyle.
Saðalttým bu gece hüznü Yok sayýp da kaybolmadan nöbette her daim Kývrandýðým o boyutsuz mekân Belki de bir müsvedde kadar duraðan Ve kýrýlgan þu hükümsüz gece.
Ýnkâr edemediðim bir tahakküm Sersefil ve ne çok çekince Soluklandýðým kýyýsýnda ne varsa Rengi yine kýrmýzýya çalan Yer gök izafi o saðanakta Göz gözü görmez iken.
Haydi, koþ sen de sevgili Bilirim ki yine tutmayacaksýn elimden. Ne gam, Taþýdýðým yük yeter ikimize de Kaybolduðun o gün olsa da miladým Baþlangýç bildiðim o hazin ve yoksun kýlýndýðým Yaprak savurduðum takvimdeki tek izlek Altýnda imzan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.