Git istersen
Bir yangýn çýktý, yansýn karalýk perdeler.
Bir hikaye okundu , hadi bu son olsun.
Git istersen...
Sensizim zaten.
Zaten çelme taktýn senli günlerime.
Ve aforoz oldu kalan tüm umutlar.
Sayende...
Gece de çekti zaten en son perdeyi de.
Þimdi aðla bir kere.
Aðla ve mutluluk aksýn gözlerinden bu defa.
Vakitte var bence.
Daha son sualde sorulmamýþken.
Bir tufan kopsun aþký atomlara bölen.
Aþkýn einstein’ý yok mu sahi.
Artýk bir dua bul þu imansýzlara.
Ve amin.
Kralsýn...
Bir pususun tenhalarda.
Ya da nankörsün her daim.
Bir kaçýþ...
Bir aþksýn belkide.
Ama bil ki benim deðilsin.
Kýyasýya geldim bugüne ve dünüm yalan.
Zaten hiçliðin tadý kalmýþ damaðýmda.
Bir çift söz dudaðýmda.
Ve bir þarký çýkar her mýrýldandýðýmda.
Cesaretime mana katsaydýn keþke.
Ve ben, cesur olurdum o zaman belki de.
Senli þeylere rest çekiyorum þimdi ve kalkýyorum masadan.
Masada bir kaðýt.
Masada bir kalem.
Dünümde bir söz.
Aslýnda bir çift göz.
Ciddiyetime bir þebek lazým bu aralar.
Ve bazen susmak ölmek gibi.
Konuþurken aðladýklarýmý da bilirim aslýnda.
Gözyaþýyla yazdýðým hikayeleri hep mutlu sonla bitirmek isterdim.
Ve hep tarifsiz kalýrdý mutluluk cümlelerde.
Sen þimdi aðla bir kere.
Aðla.
Aðla ve mutluluk aksýn gözlerinden bu defa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.