Ne yaþayabiliyorum ne de öle biliyorum. Tam ikisinin arasýnda olmak nasýl bir þey biliyor musunuz? Saðým - solum, önüm - arkam yokmuþ gibi; Nereye gitsem, nereye baksam ve ne yapsam olmuyor. Yalnýz da kalýnmýyor, nefes almak zorlaþýyor. Kalbim ve yüreðim artýk acýlara dayanmýyor. Çünkü bir damla mutluluk bir dað gibi hüzünlerimi sulamýyor. Bu dünyada bana hiçbir þey yetmiyor; hem az hem de çok geliyor...
Ýnsan gibi yaþamak için dünyayý insanlaþtýrmak lazým, Evcilleþtirmek lazým insanlarý hayvanlar gibi... Yaþatmak gerek insanlarý dünyayý yaþatmak için. Ölmek için önce yaþamak gerek... Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
figenanar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.