ÖYLE BİR DÜNYA İSTİYORUM Kİ
ÖYLE BÝR DÜNYA ÝSTÝYORUM KÝ
Öyle bir dünyada yaþýyorum ki,
Cenneti de gördüm cehennemi de...
Öyle bir hayat yaþýyorum ki,
Yüzümde hüznü de gördüm, tebessümü de...
Bazýlarý hayata bakarken ýþýldayan aynadan,
Kendimi insanla ve zamanla savaþýrken tanýdým.
Öyle bir ömrü bedenime kefen diye biçmiþler ki,
Alnýma yazýlan kaderi ölürken de okuyamadým...
Kendi kendimle yarýþtým baþý ve sonu olmayan yollarda,
Bazen düþtüm bazen de kalktým.
Sonra kendi kendime dedim ki;
Hayatý seviyorsan, insanlarý da seveceksin,
Yaþamak istiyorsan, önce hayatý bileceksin,
Zengin ve toksan, açlýk ve fakirlikte çekeceksin.
Yalnýz kendini düþünüyorsan, yalnýz da öleceksin...
Öyle bir dünya istiyorum ki;
Tüm insanlarý, ýrk, dil, ve din ayýrmadan barýndýran.
Ýnsanlarý insan gibi yaþatan...
Öyle çok kýymetliymiþ ki bu dünya,
Her gününe-gecesine bir insan kurban,
Anladým...
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.