Kleist ya da Lotte gibi cesur olamýyordum hiç
ki bir kurþunluk mesafeye adýmý gömeyim
Nakaratýna tükürdüðüm þarkýlar dinliyordum
bir türkü etmeyen
Kahramanlarý ayný saç kesimiyle arz-ý endam eden
cinemascope filmler izliyordum
beynimi çimdikleyen
Þiirlereyse devamlý yalnýzlýk giydiriyordum
Sen yoktun
Dudaklarýnda gezdirdiðin isimleri
boynunun kenarýna gömmekle meþgul oluyordun
Güzel gülümseyen kadýnlara aldanýyordum hep
utansam da kirli sakalýmdan
Nasýrlý ellerimden
Mimikleri sökülmüþ oluyordu bazýsýnýn
Ama tamamý
günaha çok çabuk soyunuyordu
Celadon gibi saf kalýp uyanamýyor
hayallerimi yaðmalatýyordum
Adým üçüncü sayfa haberlerine uygunsuz düþüyordu
Sen yoktun
Ucuz þarap eþliðinde
saray süslü masallar dinlemekle meþgul oluyordun
Ne zaman
dudaðýmda özensiz sarýlmýþ sigaram
ve yorgun adýmlarýmla
þehrini giyinmek istesem
Moablý kýzlara benzeyen üç beþ budala
þehri yakýyordu
Uzun uzun sövmek istiyordum suratlarýna
ama
adýma ferman yazýlýyor
tez elden suçlanýyordum
Ýp sert oluyordu
Kalabalýksa delirmiþ gibi
Allahtan Uriel kýsa tutuyordu da günleri
sað kalýyordum
Yama’nýn oku hep beni buluyordu
Sen yoktun
Þairlere yalvarýp
zülüflerinden aþaðý i mgeler döktürmekle meþgul oluyordun
Þehir soytarýlarý
tabutumu meydanda yakacak diye
tek baþýma ölemiyordum
Alelacele dilek aðaçlarýna umutlar baðlayýp
kahve telvelerinde yolunu gözlüyordum
Söyleyemediðim cümleler hapishane oluyordu
Sadece þeker toplayan çocuklar
-mucize yaratamadýðýma kýzsalar da-
yanaklarýný rehin býrakýp
ziyaret ediyordu
Lenau’nun kaderi yazgým oluyordu
Sen yoktun
Azrail’in yerine koyup kendini
intihar seçenekleri toplamakla meþgul oluyordun
Özgür SARAÇ / Râzý
17/08/2015Denizli