KAYBOLAN BENLİĞİM

Gözler gülümseyerek bakardý hayata
Kahkahalarýn sesi uzaktan duyulurdu
Sevinç yumaðý mutluluk örerdi
Ýlmek ilmek dokurdu
Göreni hayran býrakacak kadar
Þimdi ise arar oldum benliðimi



Nasýl da umutlarým vardý yarýnlardan
Hayalini kuruyordum
Paramparça olacaðýný bilemezdim
Sinsice saklanýrken ardýma
Örümcek aðlýydý gözlerim
Perde çekilmiþti üzerine
Arasam da, bulmak zordu benliðimi



Meðer sahte yüzlerin esiri olmuþtu
Maskelerin altýnda saklanýrken
Çevrilmiþti yönü suskunluðun içinde
Þimdi içi dýþý kin nefret dolmuþtu
Güven desen çok uzaktý
Ýçimi yakýp kavuran kordu benliðim



Ýmkansýzý bulmak gibi bir þeydi artýk
Bunca yaþananlardan sonra
Avunduðu anýlarýndan fayda yok iken
Mantýðýna sýðmayan çabalarýyla
Neyin ne olduðunu bilmeden
Peþine düþüp bulmak için benliðini



Kanadý kýrýk acý çeken kuþ gibi
Çýrpýnýþlarý boþuna kafesinde
Avazý çýktýðýnca baðýrýr
Duyaný olmasa bile etrafýnda
Yinede vazgeçmez direncinden
Ýstediði sadece huzuru tatmak
Bulana kadar aramalý kaybolan benliðini



Nesrin Önem Demir
15 08 2015

Sosyal Medyada Paylaşın: