Bazen

Sýrf kimseler kýrýlmasýn incinmesin diye,sessiz çýðlýklar kopar içinde.

Sýrf birileri üzülmesin kýrýlmasýn diye usulca sessizce göz yaþýný akýtýrsýn yüreðine

Kimseler uyanmadan bir fýrtýna misali atarsýn kendini boþ kaldýrýmlara.

Sýrf kimseler duymasýn,bilmesin,üzülmesin diye

Sessizliðe feda ettiðin sözleri bir bir asarsýn daraðacýna

Tamam dersin kabulümdür sessizlik

Ama bir türlü haksýzlýðý kendine kabul ettiremezsin

Sessizliðin içinde ki sesi dinler ve bir süre sonra kendi kabuðuna çekilirsin

Sustukça kanarsýn,

Kanadýkça anlarsýn ki ne seni anlayacak nede onu anlatacak hiç bir kelime bulamazsýn

Tamam dersin artýk bitti senden bi haberim.

Artýk onun için aðlayan gözler tanýmýyor.

O kulaklarýný mest eden ses yabancý

Bir sevgi vardý yürekte kýpýr kýpýr olan,artýk hüzün yüklü

Acý dersin bu sevgiye saygýsýzlýk olur mu

Sonra bunun baþka tarifi yok deyip kabullenirsin yaþadýklarýný

Sonra acýmasýzca katlettiðin aþký

son kez akýttýðýn gözyaþlarýyla yýkayýp kefenliyorsun bir ömür suskunluða

Ýçinde bin ah larla defneder sin sonsuz yalnýzlýða

Hayata dair hiçbir þaþalý süslü þeyler seni etkilemez

Seni seviyorum kelimesine bile bir tebessüm edip geçersin

Biri çýkýp Aþk nedir dese

Kan dolu gözler,

uykusuz geçen geceler ,

boðazýnda düðümlü kalan kelimeler ve yýkýlan bir sürü hayaller dersin
Sosyal Medyada Paylaşın: