Anýmsýyorum Göl kenarý yeþil sarý sazlýklar Bata çýka yüzen yaban ördekleri El etek çekmiþ seslerde tek kendi sesimiz Ha birde ayaðý topal bir masa vardý
Yaðmurda çiselese tabaklarýmýza Gülüþlerimiz doyururdu týka basa Dert etme Yaðmur durur Yeter ki sen durma. Konuþ. Derdin
Bak yine saat ilerliyor Sabaha bir dünya zaman yok. Tut gecenin elini Yine göðsünde uyut
Düþünme Kim öle kim kala yarýna Gitmeden Sonsuz bir buse ver yanaðýma.
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.