Yüreğimin sancaklarında asılı kaldı adın.

Yüreðimin sancaklarýnda asýlý kaldý adýn.
Unutmasý mümkün olmuyor.
Kazýmasý veya silinmesi olanaksýz!
Öyle bir darbe vurdun ki, hiç bir merhem tesir etmiyor.
Rüzgâr bile düþman sanki bana, bir yerlerden kokunu getiriyor burnuma.
Elini hissediyorum bazen göðsümde,
Yarama tuz mu basýyorsun yoksa iyileþtirme çabalarýnda mýsýn anlamýyorum!
Acýma acý katýyorsun.
Demiþti bir þair “canýmý acýtan da sendin acýmý dindirecek olan da” diye.
Þimdi çýkýp gelsen þu kapýdan diner mi acýlarým?
Yoksa yerle yeksan mý olurum bilmiyorum.
Gözlerim o kadar alýþmýþ ki hayalimde ki sulietine,
Kanlý canlý bir kez daha görsem neler hissederdim
Ya da kaç tane duyguyu ayný zamanda yaþardým bilemiyorum.
Kimler de býraktýn kokunu, kaç tene deðdi tenin bu düþünceler yiyip bitirecek beni..
Aslýnda korkmuyorum ya da korkmamayý diliyorumdur bilmiyorum.
Gözlerine bir kez daha inanmaktan, onlara bir kez daha sýðýnmaktan korkmuyorum.
Tüm acýlara göðüs gerebilecek kadar cesurken,
Seni bir kez daha sevmeye gücüm kalmýyor bazen.
Bir kez daha tutmak o içinde ki çocuðun ellerinden,
Sürükler mi beni yine yangýnlara.
Sence korkmalý mýyým seni yeniden sevmekten.
Gelmeyeceðini, asla yanýmda olmayacaðýný bilerek,
Tekrar sevmeli miyim seni düþlerimde.
Sýrf acýlarým son bulsun diye.
Sadece sana özlemim bitsin diye?


01/07/2015

Sosyal Medyada Paylaşın: