KİMSESİZİM

Sorma nerelisin diye.
Kimsesizim iþte.
Ve þimdi kimsesiz düþler arýyorum kendime.
Bitmeyen bir cigara.
Ve gitmeyen bir yoldaþ.

Sormuyorum nerelisin diye.
Alýp götürsen beni gönül coðrafyanýn iklimine.
Koysan beni gözlerine
Ve gözlerime yazsan adýný da okusam her saniye.
Bir yaným lodos olsun diðer yaným poyraz.
Tam ortasýnda öpsen beni.
Geçerken aklýnda ki sokaklardan gönül semtine.
Bir nefes çeksende oraya koysan beni.

Ama sorma nasýlsýn diye.
Sensizim iþte.
Zaten sormuyorum da sana.
Bensizsin iþte.
Sosyal Medyada Paylaşın:

İbrahim Ozan Vural Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ŞİİR 9 (VAZGEÇTİM) TESBİH KAFİYEM DOLUNAY AŞKSIN SEN HAYAT YÜKÜ HAYALLERİM İSTANBUL AY IŞIĞIM CENNET GÜZELİM ŞARAP RENGİ